رازهایی درمورد سنجاقک

سنجاقک که بیشتر در نقاط خوش آب و هوا یافت می شود، حیوانی زیبا، زمینی، هوایی، آبی و زیرآبی است. سنجاقک بطور معمول تنها زندگی می کند. به جز چند روزی در تابستان که با جفت خود بسر می برد، در بقیه اوقات به تنهایی ادامه زندگی می دهد.

ویدئوی چرخه عمر سنجاقک

سنجاقک ماده وقتی که باردار شده، با انبرک کوچکی که در انتهای دم دارد تنه یک ساقه نی را که در آب قرار دارد سوراخ می کند و چند دانه تخم بسیار ریز در میان نی می گذارد. پس از چند هفته نوزادهای سنجاقک سر از تخم بیرون می آورند و به ته آب می روند.

آنها درست به اندازه سر یک سوزن می باشند. رنگشان، خاکستری است. دست و پایشان، بسیار کوچک می باشد. در پشت آنها برآمدگی هایی دیده می شود که بال های سنجاقک، در درون آنها ساخته می شود تا این جانور آبی را روزی پرنده هوایی گردانند. نوزاد سنجاقک خود را در زیر گل ها و لجن ها پنهان می کند تا پیکر خود را از طعمه شدن حیوانات آبی محفوظ بدارد.

چرخه عمر سنجاقک بسیار کوتاه می باشد

نوزاد سنجاقک، وسیله مخصوصی برای شنا دارد که هیج شناوری چنین وسیله ای ندارد. بشر هواپیمای جت ساخته است ولی هنوز زیردریایی جت نساخته است، شاید در آینده بسازد. ولی نوزاد سنجاقک در شنای خود درست مثل زیردریایی جت می باشد.

در پیکر سنجاقک نوزاد، کیسه کوچکی قرار داده شده که از آب پر می شود. آنگاه آب مانند فواره از انتهای شکم وی خارج شده و این نوزاد کوچولو را در آب بطرف جلو می راند.

چرخه عمر سنجاقک 24 ساعت می باشد.

نوزاد سنجاقک شکارچی ماهر و قصابی چابک می باشد. او کرم های ته آب را شکار می کند. سپس با انبرک دم آنها را تکه تکه کرده و می بلعد. نوزاد که کمی بزرگ شد، پوست بدنش بزرگ نمی شود. لذا احساس تنگی و گرفتگی می کند. به پوست فشار آورده می شود، پوست کهنه از ناحیه سر و گردن شکاف خورده و حیوان با پوستی بسیار نرم و تازه از آن خارج می شود. نوزاد سنجاقک، مادامی که در آب زندگی می کند، چند پوست می اندازد.